මුන්නැහැගෙ ප්‍රේමයට කුස-පබාත් පරාදයි !
මුන්නැහැගෙ ප්‍රේමයට කුස-පබාත් පරාදයි !
වල්ගංකන්දට ඉහළින් ඉර යාන්තමට එබෙයි.ඉන් පහළ අවට ගම්තුලානත්,ආරච්චි
වලව්වත් වසා ගනිමින් හීන් මීදුමක් පැතිර යයි. වලව්වේ අංගනයෙහි අබලන් වූ
තිරික්කලයක් ද සුදු හුණු පිරියම් කළ උස ප්‍රතිමාවක් ද වෙයි.
දිග වැරන්ඩාවේ ඒ කොනට මේ කොනට පියවර මනින ආරච්චි තනිවම කතා කරයි. මතුරයි. ඔහුගේ
කොන්ද තනි කෙලින්ය. උර කුහරය ඉදිරියට නෙරා ඇත. ආරච්චි මහ නිරිදෙකුට අදින්නට යන
සෙයකි.
ආරච්චි- දාසිය මට මධු බදුනක්!
උක්කුවා- (තමාටම) ඈ..හ් නාකියාට ඔල්මාදෙ ද? මූ අත්තන ඇටවත් කෙළියද?
ආරච්චි- උක්කුවා ! උක්කුවා!........!
මුං රජ කෙනෙකුටවත් අවනත නෑ!
උක්කුවා- අපේ රාලහාමි!
ආරච්චි- රාලහාමි තොට පිස්සුද?
මං මහ නිරිඳු !....මට මධු බඳුනක් ගෙනව!
උක්කුවා-අපේ රාලහාමි....න් ….නෑ රජතුමනි, මධු කිව්වේ!?
ආරච්චි-(හයියෙන් සිනාසෙයි.)
උක්කුවෝ මං පළවැනි කසුබ් මහ රජතුමා!
(හිස කෙළින් කරයි)අපි ඉන්නේ ආලකමන්දාවේ.උඹැහැට තේරුණාද?...හොදා දැන් ගෙනිහුං
බලාපිය අපේ බිසව කොහේද කියල හිට..!මේක රාජ අණක්! නියෝගයක්!
උක්කුවා-රජතුමනි, වෙද හාන්දුරුවන්ට එන්ට කියන්ටයැ? ඉසකුඩිච්චියකුත් දාන්ට
වෙයි!
හපුච්චේ වෙච්ච නස්පැත්තියක්!
ආරච්චි- (හයියෙන් හිනා) නෑ බොල උක්කුවෝ මං ඊයේ රෑත්තිරියේ හරි අපූරු පොතක්
කියෙව්වා! ෂා...හ් ඒකෙ තියෙන්නේ සීගිරියෙ ප්‍රේම කතාවක්! යසයි බොල, මං නිකං
තිරිහන් වුණා!(සිනා)
උක්කුවා-මයෙ අපුච්චේ! මං හිටියෙ
අපේ රාළහාමිට පිස්සු කියලා.....!
අපේ රාළහාමිට කියන්ට ඔය පොත් වහන්සේ ගත්තෙ කොහෙන්දෑ....මයෙ අප්පේ!?
ආරච්ච්- උඹහැට කියන්ට සීගිරිය ජීවමාන කොරල!
කසුබ් රජතුමාගේ දූ කුමරිය උත්පලවන්නා මට මේ දැනුත් මැවිලා පේනවා!අනේ! පව්. යකෝ
ඒ ඇත්ති පර්වතෙන් පහළට පැන්නා!සළුපිළි හුළ‍‍ඟේ පාවෙලා ගියා!
උක්කුවා- (කට වසා සිනාසෙයි.)
ආරච්චි- තෝ මොකෑ කිචි කචි ගාන්නේ?
උක්කුවා- නෑ ඉතින් අපේ රාළහාමිට කියන්ට,
සළුපිළි නැතිව හිට තරුණ කුමාරිකාවක් බිම දොක්ක ගහලා හිටියොත් ….!මයේ අප්පේ ඒක
නොවෑ දර්ශනේ!?
ආරච්චි- කට වහපිය ගෙරියා! කුමාරිකාවවක‍ට අපහාස කොරන්ට වටිනවා ද? අනික,අනික,
මහ රජතුමාගේ එකම වස්තුව උත්පලවන්නා! ඒක හිතට ගනු!
උක්කුවා- එහෙමයි අපේ රාළහාමි එහෙමයි!
අපේ රාළහාමිට කියන්ට ඔය පොත් වහන්සේ ලියලා තියෙන්නේ පැරැණි රජ කෙනෙක්ද?
ආරච්චි- තොට පිස්සුද? මේ අපූරු කතාව ලියලා තියෙන්නේ මහාචාර්ය චන්ද්‍රසිරි
පල්ලියගුරු උන්නැහැ.....!
උක්කුවා-ආං.... අර කොණ්‍ඩෙ සුදු වයසක මහත්තය නෙ වැ! නිතරම කුඩයක් අරන් යන්නේ,
මං ...හරි නෙවද අපේ රාළහාමි!
ආරච්චි-ඔව් බොල! උන්නැහැ කාලෙකට පස්සේ අපූරු පොතක් ලියලා.! උන්නැහැ අහස්ගව්ව
චිත්තරපටියට අපූරු සිංදුවක් ලිවා. ඒක අදටත් වලංගුයි.ඊළඟට හොඳම වැඩේ මේ
පොත.මේ පොත සීගිරියෙ තියෙනතාක් කල් ජීවමාණයි.!උන්නැහේට ඉතිහාසෙ
ගැන ලොකු වැටහීමක් තියෙනවා. අපූරු කතා වස්තුවක් ගෙඩනඟලා තියෙනවා.හරිම ලස්සන
භාෂාවකුත් තියෙනවා.!
උක්කුවා-භාෂාව කන්ටයැ අපේ රාලහාමි!?
ආරච්චි-ඔය කිව්වේ,ඕං කිව්වා!බොල උක්කුවෝ භාෂාව කියන්නේ රටා සමුදායක් ඒක අල්ලගන්ට
බැරිවෙච්චි එකාට ජීවිතේ විඳින්ට බෑ.
උක්කුවා- හොඳා අපේ රාළහාමි මොකක්ද ඔය කතාව. කාශ්‍යප රජ්ජුරුවෝ පීතෲ ඝාතකයෙක් නෙ
වැ!
ආරච්චි- ඒක මහා පතරංගෙ වාගේ දිගම දිග කතාවක්.! කශ්‍යප රජ්ජුරුවන්ට තමන්ගේ පියා
මරන්ට වුණේ ඇයි කියන එක ප්‍රශ්නයක්. මේ පිටුපස මිගාරගෙ කුමන්ත්‍රණයක් තිබුණා.
මුගලන්ගේ යුද ව්‍යාපාරයක් තිබුණා.කේලාම්කාරයෝ, ඔත්තුකාරයෝ හිටියා. මේ අවුල
පොතේ හොඳට නිරූපණය වෙනවා.වැඩියෙන් ම වැදගත් වෙන්නේ උත්පලවන්නාගේ හා
සිරිවස්ගේ ප්‍රේමයයි.එය එක අතකින් ශෝකාන්තයක්! ඉතා ගැඹුරු ශෝකාන්තයක්!
උක්කුවා- ශෝකාන්තෙ කිව්වට මට තේරෙන එකක්යැ මයෙ ඇත්තෝ!? අර ප්‍රේම කතාව කියන්ටකෝ
අපේ රාළහාමී!
ආරච්චි- උඹැහැට කියන්ට උක්කුවෝ කාශ්‍යප රජ්ජුරුවන්ට දූ කුමාරියන් ෙදදෙනෙක්
හිටියා. සුන්දරම කුමරිය උත්පලවන්නා.එතුමිය රාවණා වංශයෙන් පැවත එන
කුමාරිකාවක්. ඇගේ මව් බිසව තමා කිරි බිසවුන් වහන්සේ.රජතුමා දිවි හිමියෙන්
ආදරය කළේ ඇයටයි. ඒත් වංශක්කාර ගැටුම් නිසා එතුමිය අකාලයේ වලපල්ලට ගියා.ඒත්,
දූ කුමාරිය බේරැණා.!
උක්කුවා- ඉතින් අපේ රාලහාමි ප්‍රේමයක් කොයින් දැ?
ආරච්චි - තෝ දන්න කෙං ගෙඩිය! රජතුමාට කල්පනාවක් ආවා. කිරි බිසවගේ පිළිමයක්
අඹන්ට සුදුසුම පුද්ගලයා සිරිවස්. දඹදිව ගොහින් මූර්ති කලාව ඉගෙනගෙන ආපු
කඩවසම් තරුණයා.රජතුමා සිරිවස් ගෙන්නාගෙන පිළිමෙ අඹන්ට කියනවා. ජීවමාන රූපය
හැටියට උත්පලවන්නා යොදාගන්නවා.!
උක්කුවා-අනේ! අම්මප මරේ මරු රාළහාමී!
ආරච්චි- උඹැහැට කියන්ට උත්පලවන්නා දූ කුමාරිකාවය සිරිමෙවන් මූර්ති
ශිල්පියයි දෙන්නට දෙන්නා ආදරය කරනවා. පල්ලියගුරු උන්නැහැ ඒ ආදරය.
ප්‍රේමය.ආලිංගනය. රාගය.ජීවමාන විදිහට නිරූපණය කරනවා. පුදුමයි! ඒක අපේ
ප්‍රබන්ධ කලාවට අපූරු අත්දැකීමක්.මඟේ ඇඟ උණුසුම් වෙනවා බොල.!උණුසුම් වෙනවා.!
මටත් හිතෙනවා ස්ත්‍රී පිළිමයක් නෙළන්ට!
උක්කුවා - අපේ මැණිකෙගෙ රූපයක් ද රාළහාමී!?
ආරච්චි- ඒ මොන ලබු ගෙඩියක් ද උක්කුවෝ!? (පහත් හඩින්) එන්ට කියාපිය එතනහාමිට,
එන්ට කියාපිය හෙලේනාට ! රත්තරන් හෙලේනාට,
උක්කුවා- අපේ රාළහාමිට කියන්ට මේං මං වැන්දා ඕවා කොරන්ට ගෙහුං මට සෝලි වැටෙයි.අනේ
අපේ රාළහාමි පොත ගැන කියන්ටකෝ!
ආරච්චි-පොත ද? මේ පොත හිංගලේ කලාවට අමා සේවයක් කරනවා.! බලාපිය සංවරේට සේරම
කියන හැටි.බලාපිය වැඩි විච්චූරණ නැතිව කෙටියෙන් කියන හැටි උත්පලවන්නාගේ චරිතෙ
සිරිවස්ගෙ චරිතෙ නිරූපණය කරල තියෙන හැටි බලාපියකො. නවකතා කියල හිට බොරු බේගල්
ලියනවුන්ට ඕං මේ පොතෙන් ආදෘශ ගන්න පුළුවන්.
උක්කුවා : - අපේ රාලහාමිට කියන්න ඕකෙ දේශපාලනයක් නැති ද මගේ අප්පේ!?
ආරච්චි : - මේ කර්තෘතුමා හරි යසට දේශපාලනේ කියනවා. රජ්ජුරුවන්ගේ
උප්පරවැට්ටි, එතකොට කනස්සල්ල, යුද උපක්‍රම, හරි යසට නිරූපණය කරනවා. යුද්දෙට
යන සෙබලුන්ට එතුමා කතාවක් කරනවා? බලපංකො තියන දේශපාලනෙ. මාත් පණ්ඩිත විභාගේ
පාස් කොරපු ඇත්තෙක්. මට හොඳට දැනෙනවා ඕවා ගැන
උක්කුවා : - එහෙමයි අපේ රාලහාමි එහෙමයි!
ආරච්චි : - ඔය ටීපෝවේ තියෙන කරදාසි ටික ගනිං! කටු පෑනයි තීන්ත බෝතලෙයි ගනිං!
උක්කුවා : - ගත්තා අපේ රාලහාමි ගත්තා!
ආරච්චි : - හොඳා දැං මෙහෙම ලියා ගනිං!
උක්කුවා : - මං මහප්‍රාණ අකුරු දන්නේ නැතුවා!
ආරච්චි : - මහප්‍රාණ එපා සිදත් සඟරාවේ හෝඩියෙන් ලියාපං!
උක්කුවා: - එහෙමයි අපේ රාලහාමි! එහෙමයි!
ආරච්චි : - 'තොප වරදකින් කෙලෙසින් කිපෙම්' යන ප්‍රබන්ධය වනාහි සිංහල ප්‍රබන්ධ
කතා කලාවට එක් වූ සැලකිය යුතු සාර්ථක නවකතාවකි. සීගිරිය කේන්ද්‍ර කොට රචනා වී
ඇති මේ ප්‍රබන්ධයෙන් අතීත ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලනය හා මනුෂත් සම්බන්ධතා
මැනවින් නිරූපණය කෙරේ. ප්‍රේමය නිරූපණයේ දී කතුවරයා දක්වන සියුම් හැකියාව
ගැන පුදුම සිතේ. ඔහුගේ භාෂාව මෙන් ම ගවේෂණය ද අගය කළ යුතු ය. මේ කතාව කියවන විට
දැනෙන්නේ ' කුස පබා' මොන ප්‍රේම කතාවක් ද යන්න ය.
(ආරච්චි හිස පහත් කොට හඬන්නට පටන් ගනියි. ඒ දුකට ද , පසුතැවීමට ද ,
ආත්මානුකම්පාවට දැයි වටහාගත නො හැකිව උක්කුවා අන්ද – මන්ද වූයේ ය.)
රන්ජන් අමරරත්න
.
| 
කර්තෘට ලියන්න
මුද්‍රණය සඳහා
